Wariant Kurmasany

Supta Kurmasana
Pozycja leżącego żółwia

Klasyfikacja i poziom
Skłon do przodu w pozycji siedzącej – dla zaawansowanych

Praca stawów
Pełne zgięcie kręgosłupa; nutacja stawu krzyżowo-biodrowego; zgięcie bioder, rotacja zewnętrzna, przywiedzenie; zgięcie kolan; zgięcie grzbietowe kostek; rotacja łopatek w dół; rotacja wewnętrzna stawu ramiennego, wyprost, przywiedzenie; zgięcie łokci; przedramiona – pronacja lewego i supinacja prawego.

Torebki stawowe zostały na obrazku zaznaczone na niebiesko.

Praca mięśni
Siła ciążenia i napięcie w ograniczonej pozycji.
Przy wejściu w pozycję aktywowane są prostowniki grzbietu (mięsień lędźwiowy większy, mięsień prosty brzucha, mięśnie skośne wewnętrzne i zewnętrzne).

Kończyny dolne: przywodziciel długi i krótki przy rotacji zewnętrznej, zgięciu i przywodzeniu, z pomocą mięśnia zasłaniacza zewnętrznego i czworogłowego uda (ze wszystkich rotatorów te dwa biorą największy
udział w przywodzeniu).

Kończyny górne: mięśnie podłopatkowe przy rotacji wewnętrznej kości ramiennej; mięsień piersiowy mniejszy przy rotacji łopatek w dół; mięsień obły większy przy rotacji wewnętrznej i wyproście rąk; tylny mięsień
naramienny przy wyproście rąk; głowa długa mięśnia trójgłowego ramienia przy wyproście rąk.

Wydłużanie
Mięsień dwugłowy uda, mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty, mięsień pośladkowy wielki (z powodu głębokiego zgięcia bioder); mięsień pośladkowy średni i mały (z powodu przywiedzenia bioder); mięsień gruszkowaty, mięsień zasłaniacz wewnętrzny, mięśnie bliźniacze (z powodu zgięcia bioder i przywiedzenia); mięsień przywodziciel wielki
(z powodu rotacji zewnętrznej bioder i zgięcia). Wszystkie prostowniki grzbietu wydłużają się.

Przednia część mięśnia naramiennego, mięsień kruczo-ramienny i piersiowy większy (z powodu wyprostu rąk); mięsień czworoboczny i mięśnie równoległoboczne (z powodu odwiedzenia łopatek).

Utrudnienia i uwagi
Wykorzystanie mięśnia najszerszego grzbietu do pomocy przy rotacji wewnętrznej i wyproście rąk zakłóci zgięcie kręgosłupa, ponieważ mięsień najszerszy grzbietu jest również prostownikiem grzbietu.
Pozycja ta może potencjalnie kierować zbyt silny nacisk na kręgosłup, staw krzyżowo-biodrowy oraz – z powodu skrępowanych w tej pozycji rąk – przedni staw ramienia. Mięsień podłopatkowy pracuje jednocześnie
nad rotacją wewnętrzną kości ramienia, jak i nad ochroną stawu przed przedłużeniem mięśni.
Im więcej swobody w łopatkach przesuwających się na klatce piersiowej, tym słabszy nacisk skierowany na staw ramienny i jego torebkę.
Ta skrępowana pozycja z nogami umieszczonymi za czaszką i kręgosłupem szyjnym potencjalnie może wywierać nacisk na te obszary, powodując naciągnięcie tylnej części szyi lub przeciążenie mięśni względem nacisku kończyn dolnych.
Jeśli pozostała część kręgosłupa nie jest wystarczająco mobilna, może dojść do nadmiernego zgięcia odcinka szyjnego w celu uzyskania odpowiedniego ułożenia kończyn dolnych. Powinno się tego unikać.

Oddychanie
Powodzenia! Przy zamknięciu w tej skrępowanej pozycji mięśnie brzuszne nie działają intensywnie, więc mogą zostać uwolnione do wykonywania „starych, dobrych” oddechów brzusznych. Właściwie jest to zalecane, ponieważ nadmierna aktywność jamy brzusznej podczas zgięcia tułowia może obciążać już i tak narażoną szyję.

Fragment pochodzi z książki Leslie Kaminoff Joga. Ilustrowany przewodnik anatomiczny