Jadalne rośliny

Poziomka pospolita

Fragaria vesca L.

Rosaceae, różowate

ZASTOSOWANIE W KUCHNI

Liście: jeszcze młodych, miękkich liści poziomki w okresie od marca do kwietnia można używać jako składnika różnych sałatek, potraw warzywnych i nadzień warzywnych. Można je także dodawać do ziołowego twarogu i pesto. Nieco twardszych liści w okresie od kwietnia do lipca używa się raczej do zaparzania z nich herbaty, a po sfermentowaniu mogą być bezkofeinowym zamiennikiem czarnej herbaty.

Owoce: w okresie od czerwca do lipca roślina wydaje aromatyczne jagody. Można ich używać do robienia galaretek i past owocowych, lodów, twarożku owocowego i podobnych słodkich deserów. Po wyciśnięciu uzyskuje się wyborny sok owocowy, który można też przerabiać na wino i napoje alkoholowe. Z suszonych owoców można zaparzać herbatkę.

Kwiaty: w okresie od kwietnia do maja z kwiatów również można zaparzać herbatę. Po spryskaniu ocukrzoną wodą i wolnym suszeniu w piekarniku, w niezbyt wysokiej temperaturze, otrzymuje się świetny smakołyk.

Smak: kwiaty i liście poziomki mają lekko kwaskowaty smak, podobny do zielonej herbaty. Jagody są bardziej aromatyczne niż w przypadku dostępnych w sklepach poziomek. Wszystkich pozostałych środkowoeuropejskich gatunków poziomki (Fragaria) można używać w identyczny sposób.

 
 

Steffen Guido Fleischhauer, Jurgen Guthmann, Roland Spiegelberger
Jadalne rośliny dziko rosnące

Dziko rosnące rośliny jadalne są bogate w życiodajne składniki i mają pełną gamę wyjątkowych aromatów. Ten praktyczny przewodnik pozwoli na łatwe odnalezienie i prawidłowe rozpoznanie 200 roślin wraz z ich właściwościami odżywczymi i leczniczymi. Zdrowie i smak z natury.

CENNE SUBSTANCJE

Liście: 5-10% garbników (elagotaniny), flawonoidy, olejek eteryczny i kwas salicylowy.

Owoce: kwas foliowy, witamina C, E, i K oraz witaminy z grupy B, żelazo, potas, wapń, kobalt, miedź, mangan, cynk, fosfor i magnez. Poza tym kwasy owocowe, flawonoidy, fitosterole i alkohole cukrowe. Mają bardzo mało kalorii.

DZIAŁANIE LECZNICZE

Liście: ze względu na dużą zawartość garbników liście są stosowane leczniczo. W postaci herbaty (1 łyżeczka na filiżankę) odznaczają się łagodnym działaniem w przypadku biegunek i jako środek do płukania przy zapaleniach przy obszarze jamy ustnej i gardła. Poza tym mają działanie moczopędne i ściągające. Korzenie mają podobny zakres działania. W medycynie ludowej są stosowane w przypadku nerwowości, przeziębień, niedokrwistości i schorzeń wątroby oraz dróg moczowych.

Owoce: przewyższają liście skutecznością działania leczniczego i mają lepszy smak. Mają działanie moczopędne i orzeźwiające, są stosowane dietetycznie przy dnie moczanowej, gruźlicy płuc i zapaleniu stawów. W medycynie ludowej stosowane są w przypadku dolegliwości wątroby i woreczka żółciowego, serca, kamieni nerkowych, do pobudzenia wytwarzania krwi i przy wypryskach skórnych. Ożywiają ducha i pomagają przy gorączce i zaparciach. Pozytywne działanie na wątrobę i woreczek żółciowy zostało potwierdzone naukowo.

O leczniczych i odżywczych właściwościach roślin, które możesz znaleźć na naszych łąkach, dowiesz się z książki „Jadalne rośliny dziko rosnące” autorstwa S. G. Fleischhauer, J. Guthmann, R. Spiegelberger.