Koral

Energia: Receptywna

Planeta: Wenus

Żywioły: Woda, Akasza

Bóstwa: Izyda, Wenus, Wielka Matka

Kojarzone metale: Srebro, miedź

Moce: Leczenie, regulacja cyklu menstruacyjnego, rolnictwo, ochrona, mądrość, spokój

Wiedza magiczna/rytualna: Na wyspach Oceanii koral odgrywa ważną rolę w rytuałach magicznych i religijnych. Często kładziono go na grobach, aby strzegł zmarłych. Czasami z kamieni lawy i koralu budowano świątynie.

Na wyspach Morza śródziemnego uważano, że koral, podobnie jak bursztyn, zawierał w sobie istotę życia Bogini Matki, która zamieszkiwała ocean w drzewie koralowym.

Hindusi wierzą, że ocean jest domem dusz po śmierci i dlatego koral to amulet o potężnej mocy dla wszystkich żyjących. Kładzie się go również na ciele zmarłego, aby nie dopuszczać do ciała złych duchów. W mitologii staroskandynawskiej koral ponownie łączy się z bóstwem.

Ponieważ koral nie jest ani kamieniem, ani żadną substancją roślinną, ale jedynie pozostałością szkieletu stworzenia morskiego, wielu ludzi twierdzi, że nie powinno się go używać w celach magii. Już dawno minęły czasy, kiedy trzeba było składać ofiary z żywych stworzeń (jakimi poniekąd jest koral) dla praktykowania magii.

Nie widzę jednak żadnej szkody w tym, aby zbierać kawałki korali wyrzucone przez morze na plaże Florydy, Hawajów czy Włoch. Zbieranie żywych korali w celach komercyjnych to już inna sprawa. Sam musisz zdecydować, czy chcesz posługiwać się w magii koralami zbieranymi w celach komercyjnych.

Magiczne zastosowanie: Pewnego letniego, rześkiego dnia spacerowałem po pustej hawajskiej plaży. Niebieskozielona woda połyskiwała i delikatnie omywała żwirowy, koralowy piasek. Nagle, ku memu zdziwieniu i zachwytowi, morze wyrzuciło mały kawałek białego koralu prawie pod moje stopy. Koral miał w sobie wyżłobioną dziurkę. Podziękowałem morzu za ten podarunek i podniosłem go, uznając, że jest to dla mnie przedmiot magiczny.

W starożytności czerwony koral był podarunkiem od bóstw. Znajdowano go na plażach całego świata, najczęściej we Włoszech. Starożytni, by wykorzystać całą magiczną moc koralu, używali tylko takiego, który nie był w żaden sposób obrabiany przez ludzkie ręce, to znaczy nie był ani polerowany, ani gruntowany, ani szlifowany czy wycinany. Ponieważ wierzono, że w koralu było życie (co było poniekąd prawdą), jakiekolwiek sztuczne procesy na nim przeprowadzane, „zabiłyby” tkwiące w nim magiczne energie. Dzisiaj to twierdzenie nie wydaje nam się zupełnie prawdziwe, ale jedno jest wciąż aktualne: jeżeli kawałek koralu stosowanego w magii pęknie z jakichś powodów, traci on swoją magiczną moc i wtedy trzeba postarać się o nowy koral. Zniszczone kawałki należy zwrócić oceanowi.

Nazwa koral pochodzi z dwóch greckich słów znaczących tyle co „córka morza”. Włoszki, zauważając związek między koralem, morzem a Księżycem i ich wzajemnymi cyklami, zwykły go nosić blisko pachwiny, bo wierzyły, że korzystnie wpływa na regulację menstruacji. Wierzono, że koral, zazwyczaj koloru czerwonego, bladł, kiedy rozpoczynała się menstruacja, a po jej zakończeniu robił się jaśniejszy. Stosowały go, aby przewidzieć, kiedy rozpocznie się okres. Koral używany do tych celów, był starannie chowany przed wzrokiem mężczyzn, ponieważ uważano, że gdyby na niego spojrzeli, straciłby on swą całą magiczną moc.

Koralu wciąż jeszcze używa się w magii. Kiedy noszony jest na widoku, spełnia rolę amuletu ochronnego. Chroni nas m.in. przed „urokami, demonami, furiami, sukkubami, inkubami i zjawami”. Strzeże nas przed wypadkami, aktami przemocy, truciznami, kradzieżą, opętaniem, bezpłodnością – tą ostatnią zwłaszcza u kobiet.

Koral wpływa także na naszą wewnętrzną przemianę. Ogranicza głupotę, zmniejsza nerwowość, strach, depresję, panikę, przeciwdziała zbrodniczym myślom i zapobiega nocnym koszmarom. Dodaje rozumu, rozwagi, odwagi i mądrości temu, kto go nosi. Położony pod poduszką odpędza niepokojące sny.

Od tysięcy lat używano koralu w magii związanej z dziećmi. Koral ofiarowany dziecku zapewnia mu przyszłe zdrowie.

Niemowlaki noszą wisiorki lub koralowe koraliki, aby zmniejszyć ból wyrzynających się zębów. Koralu używano również w grzechotkach, które miały strzec dzieci. Aby chronić swoje dzieci za pomocą magii, umieść w ich pokoju kawałek koralu.

Specjalne zastosowanie koralu było popularne w starożytnym Rzymie i Grecji. Rozdrobniony na proszek koral mieszany był z nasionami, którymi obsiewano pola (sproszkowany koral rozrzucano na wcześniej zasianą rolę). Taki rytuał chronił zasiewy przed niepogodą i insektami. Wieszano go również na drzewach owocowych, aby zwiększyć ich plony.

W celach leczniczych używano koralu w schorzeniach związanych z niestrawnością, wszelkich chorobach przewodu pokarmowego, w dolegliwościach oczu i tamowaniu krwotoków. Czerwony koral ma w sobie również moc ostrzegania tego, który go nosi, o złym zdrowiu – zmienia wtedy kolor na blado-czerwony.

Koral stosowany jest także w celu przyciągania szczęścia do domu, w którym się znajduje. Weź kawałek koralu i obejdź z nim dom zgodnie z ruchem wskazówek zegara, dotykając nim wszystkich drzwi, ścian i okien. Potem pozostaw go w jakimś ważnym dla ciebie miejscu i pozwól działać jego magii.

Koral kojarzony jest również z miłością. Kobiety w starożytnym Rzymie nosiły kolczyki z koralu, aby przyciągać do siebie mężczyzn. Do tych samych celów używano sproszkowanego koralu w szesnastowiecznych wenusjańskich kadzidłach, a także otaczano kawałkami koralu zapalone czerwone lub różowe świece.

Ze względu na swe skojarzenia z morzem koral zakładany jest również jako amulet ochronny podczas morskich podróży, chroniąc łodzie przed rozbiciem. Czasami nosi się go jako ochronę przed atakami rekinów.

Więcej o kryształach, kamieniach, metalach i ich nadzwyczajnej mocy czytaj w encyklopedii Scotta Cunninghama Encyklopedia szlachetnych minerałów